Chili: Navimag-ferrie Puerto Montt-Puerto Natales

Het is bijzonder gezellig aan het ontbijt in Hostal Rocco, als we (alle reizigers) ons klaarmaken voor de bootreis met de ferrie van de rederij Navimag van Puerto Montt naar Puerto Natales. Helaas is alle regenbescherming nodig, want het komt werkelijk met bakken uit de hemel: balen! Om 10.00 uur checken we onze grote bagage in bij de vertrekhal, waar blijkt dat ons vertrek door het slechte weer behoorlijk vertraagd is. In plaats van 14.00 uur kunnen we namelijk pas om 19.00 uur aan boord en vertrek staat gepland voor tegen middernacht.

Geen nood, want we gaan gewoon lekker naar een winkelcentrum, waar ook een bioscoop schijnt te zijn. Als verzopen katjes komen we na een wandeling van een kwartiertje aan. Onder het genot van een bakkie koffie met Marleen en de Poolse Bearta, drogen we een beetje op. Na de film uitgezocht te hebben, splitsen we even op. Ik ga op zoek naar een waterdichte broek, die ook aan boord wel eens welkom kan zijn. En ja hoor, gevonden! Na een hapje, komen we tegen 16.00 uur met een zestal bij elkaar voor de goede en humoristische film Red met Bruce Willis in de hoofdrol. We hebben geen zin in een nieuw nat pak en dus pakken we de bus terug. Eerst nog even spullen ophalen in het hostal, waarna we naar Navimag lopen.

Het is er gezellig druk en na een half uurtje wachten worden we naar de flinke ferrie gereden. Wat een mazzel, want we blijken allemaal het goedkoopste kaartje gekocht te hebben voor een slaapzaal van 42 personen en zijn allemaal naar een cabin van 4 personen doorgeboekt. Luxe! Ik beland met de Amerikaanse Natalie en de Ierse vriendinnen Roisin en Sarah in een cabin met 2 stapelbedden. We krijgen een veelbelovend diner aan boord en het is nog lang gezellig voordat ik om 01.00 uur naar bed ga.


De volgende ochtend worden we om 07.00 uur gewekt, waarna om 07.30 uur het ontbijt klaar staat met een heerlijke kop havermoutpap. Het is nog steeds regenachtig, koud en door de mist/laaghangende bewolinking is er nauwelijks iets te zien. We genieten van een enthousiaste presentatie over de fauna in Patagonië door een van de stewards. De rest van de dag vullen we met de lunch, lezen, dagboek bijwerken, nog een presentatie over het ontstaan van Patagonië én kaarten!

Het is spannend als na het diner om 21.00 uur via de luidsprekers wordt geadviseerd om onze pillen tegen reisziekte in te nemen. We gaan namelijk over 2 uur de kanalen verlaten voor een stuk op open zee en er worden golven van 4 meter verwacht! Ik besef ineens dat dit een goede test is voor mij, voor de bootreis naar Antarctica. Maar oh jee, wat nou als ik dadelijk boven de wc hang? Dan wordt het nog lastig om naar mijn verwachte hoogtepunt uit te kijken. Voorlopig is er echter nog niets aan de hand, behalve dan dat ik bijzonder slaperig wordt en net als mijn buurmeiden besluit vroeg het bed in te duiken in plaats van de film te gaan kijken die in de eetzaal getoond wordt.


Het is 7 november en ik wordt lekker wakker. De nacht heb ik bijzonder goed doorstaan: niet misselijk geweest! Ik was echter wel onder de indruk van de klappen die het schip op moest vangen en was eerder bang dat dat het er niet tegen bestand zou zijn. Onzin natuurlijk! Maar de geluiden die het schip maakt zijn heftig! Buiten blijkt het zonnetje te schijnen, maar de enorme tegenliggende wind zorgt voor stormachtige golven en daarmee ook voor nog eens 6 uur vertraging. Ook zonder extra pilletje gaat het echter uitstekend en we genieten van het woeste weer buiten op het dek en het opspattende water waarbij we moeite moeten doen om fatsoenlijk ergens naar toe te lopen. De kracht van de natuur! Wow!

Het lezen, kaarten, schrijven en dutten, wordt onderbroken door de lunch en het verschijnen van de dolfijnen die ons even begeleiden. Tijdens de lunch worden we behoorlijk op de proef gesteld met onze gevulde dienbladen en zo belandt er dan ook eentje op de grond met reiziger en al! Na 17.00 uur varen we eindelijk opnieuw de kanalen in en kunnen we weer normaal lopen. Na de late prachtige zonsondergang, zoek ik al snel mijn bedje op. Bijzonder knus met een eigen gordijntje!


Maandagochtendvroeg worden we al om 06.15 uur gewekt, want speciaal voor de reizigers zijn we een fjörd ingevaren om de gletsjer ´IJsberg´ te bezoeken. Half slaperig staan we in de kou op het dek de enorme ijswand te bewonderen. En hoe groot die is, blijkt pas als er een rubberbootje vanuit ons schip naar toe vaart om ijs te halen voor eventuele cocktails. Geweldig! Na het ontbijt krijgen we nog indrukwekkende nauwe passages waar de kapitein ons vakkundig doorheen loodst. Het uitzicht is geweldig!

Inmiddels weten we dat we in totaal 24 uur vertraging hebben en dus morgenochtend pas aan zullen komen. Een en ander heeft namelijk ook te maken met de nauwe passages die alleen maar overdag te passeren zijn en de laatste staat voor morgenochtendvroeg op de planning. Maar of die velen zullen zien? We sluiten deze laatste avond namelijk af met een bingo en een feest in de pub waarbij de voetjes van de vloer gaan. Lekker hoor om weer in beweging te zijn, na al dat gerelax! De Chilenen mengen zich uitbundig met de reizigers. Als ik voor de derde keer door een aardige man wordt gevraagd mee te gaan dansen, ben ik even te moe. ;-) Hij blijkt namelijk al 5 vrouwen te hebben en hem aan te moedigen mij als zesde in gedachten te nemen? Nee dank je! Haha...


Het is lastig vroeg opstaan na zo´n avond, maar wederom worden we getrakteerd op een mooi uitzicht in de nauwste passage van de tocht. De kapitein heeft maar 8 meter speling aan weerszijden van het schip. Indrukwekkend! Het is vervolgens bijzonder stil in de eetzaal voor het ontbijt... Toch moeten de spullen gepakt worden, want de aankomst staat gepland om 10.30 uur in Puerto Natales. Het duurt even voordat we van boord mogen, maar dat geeft niet, omdat het ondertussen heel gezellig is geworden tussen de passagiers. En met moeite neem ik dan ook afscheid om weer alleen verder op pad te gaan...

Maar dat dat niet voor lang is, horen jullie weer vanuit El Calafate in Argentinië, want daar ga ik morgen naar toe! En van daaruit kijk ik weer terug op een paar schitterende dagen in Puerto Natales en het Nationale Park Torres del Paine.

Doeiiiiiiii!