Argentinië: Puerto Madryn & Península Valdés

Jeetje, daar sta ik dan lekker gaar na 24 uur bussen om 12.00 uur op het station van Puerto Madryn. Na de gebruikelijke ditjes en datjes ga ik op zoek naar een hostel. Het eerste blijkt vol te zitten, maar bij Hostal Ancles del Sur heb ik meer geluk. Geen super accommodatie, maar wel gezellig en huiselijk. Het liefst duik ik meteen gewoon het bed in, maar ik wil toch nog een tour scoren. En dus ga ik op pad.

Het is behoorlijk bewolkt en het waait hard. Ik had op wat mooier weer gehoopt, maar geniet desalnietemin van het uitwaaien op de boulevard. Met een tourticket op zak en nieuwe proviand van de supermarkt ga ik weer terug naar het hostel. Geen zin in koken, dus lekker makkelijk yoghurt met muesli en fruit en natuurlijk maak ik het niet laat...


Zo moe en dan toch niet goed kunnen slapen... jammer! En dus kom ik met moeite mijn bed uit. Maar het is vrijdag 29 oktober en voor vandaag heb ik een tour naar het schiereiland Valdés geboekt mét boottocht op zoek naar walvissen! Het blijkt flink koud te zijn en te regenen als ik buitenkom, maar de tourman heeft mij verzekerd dat dat voor de walvissen toch niet uit maakt! Haha... maar voor mij wel! Gelukkig ben ik goed voorbereid op de regen.

De eerste stop van Área natural protegida Península Valdés is het bezoekerscentrum dat aardig wat informatie geeft en er verzorgd uitziet. Vervolgens rijden we door naar Puerto Pirámide, het havenplaatsje waarvandaan we de boottocht zullen maken. We krijgen prachtige charmante ponchos aan met daaroverheen reddingsvesten. En zo lopen we naar het strand. Daar gaan we op de boot, nog voordat hij te water is gelaten! Bijzonder hoor, want een traktor duwt het gevaarte met onderstel het water in. Zonder echte aanlegplaats wel een uitkomst zo.

En dan is het zover, de eerste walvissen waren al vanaf de kant in zicht: WOW! Het is een baai waarin dit type walvis, de Zuidkaper, zich komt voortplant. Al had ik gezworen dat het om de Bultrugversie ging, want eerlijk is eerlijk, ze zijn niet moeders mooisten! We komen waanzinnig dichtbij, zo zelfs dat we ze zouden kunnen aanraken. Als ik een foto probeer te maken, zie ik vanuit mijn ooghoek een tweede ernaast... of nee toch niet... want de twee delen die boven het water uitsteken, blijken bij elkaar te horen! Ze zijn echt gigantisch groot. Vervolgens is er ook nog eentje die op haar rug onder de boot doorzwemt. Heel onwerkelijk! We zien moeders met kinderen spelen en hebben ze voor het uitkiezen om ons op te richten. Voor zover ik kan zien, is er zeker een tiental in de omgeving. Het is een topervaring! Wat kan de natuur toch indrukwekkend zijn!

In elkaar gedoken en behoorlijk zeiknat beginnen we aan de koude terugweg, maar dat nemen we allemaal graag voor lief. De lucht blijft er echter dreigend uitzien, wat misschien op de foto´s ook wel overkomt.

In een allercharmanst restaurantje warm ik me bij de lunch een beetje op. Het lijkt wel een kleurrijk snoezig poppenhuisje waar ik in terecht ben gekomen. En populair, want het zit snel vol! Daarna zoek ik de bus weer op, want voor de middag staat de rest van het schiereiland op het programma met een bezoek aan een zeeleeuwen-, een zeeolifanten- én een pinquinkolonie. En alsof dat nog niet genoeg is, is er de kans dat we orka´s te zien krijgen, want daar is het eveneens het seizoen voor.

Veelbelovend zitten we dus in de bus, maar dan blijkt dat we teruggaan naar Puerto Madryn... Onze tour wordt flink ingekort. De gravelwegen naar de andere locaties zijn namelijk door de politie afgezet, omdat ze niet begaanbaar blijken in verband met de regen. Ik moet je eerlijk bekennen, dat ik in eerste instantie dacht dat ze hier wel héél weinig gewend zijn! De teleurstelling is groot, maar ja het is niet anders! En dus gaan we via de tourorganisaties terug om een deel van het geld weer terug te krijgen.

De rest van de dag blijft het slecht weer en dus blijf ik lekker knus binnen.


Tja en dan is mijn laatste dag al weer aangebroken hier. Ik kies ervoor om niet nog een andere dure excursie in de regen te gaan doen naar een pinguinkolonie die wel bereikbaar is, in de veronderstelling dat ik er nog meer tegen ga komen op mijn grote bootreis. En dus maak ik er een praktische dag van: dagboek bijwerken, haar zelf bijkleuren (lekker hannessen dus!), verslag op internet maken van Mendoza en heeeeeel veel aan mijn foto´s werken. Oh en dan vergeet ik dat ik tussendoor ook nog gekookt heb én dat ik van een Nederlands stel een Viva gekregen heb: heerlijk even in een andere wereld stappen!

Dat alles totdat ik om 20.00 uur naar het busstation ga om de nachtbus naar Bariloche te nemen. Ik kan er niet omheen met gemengde gevoelens weg te gaan. Ik heb een topervaring hier achter de rug, maar tegelijkertijd heb ik ook het gevoel dat ik er niet alles uit heb gehaald of zo... Ik moet het maar gewoon loslaten... gewoon...