Brazilië : Amazonetour & Manaus
Door: olachica
Blijf op de hoogte en volg Alexandra
10 September 2010 | Brazilië, Campo Grande
Dag 1 Jungletour
Mijn medereizigers voor de hele tour zijn de leuke Deutse meiden Hedi en Maria. De eerste dagen haken Marco en Marco, Braziliaanse vader en zoon, ook aan. Zo vertrekken we onder de deskundige begeleiding van Conrad met de taxi naar de haven. Een speedboot brengt ons naar Encontro das Águas. Een bijzonder fenomeen! De ´zwarte´ rivier Rio Negro en de ´witte´ rivier Rio Solimões komen hier samen. Normaal gesproken mixt het water direct, maar door een verschil in snelheid, dichtheid en temperatuur gebeurt dat hier niet. En zo blijven ze kilometers naast elkaar stromen als koffie en melk. Een bijzonder gezicht!
Vervolgens gaan we op volle snelheid naar de overkant van de rivier om daar over te stappen op een Volkswagenbusje voor een stuk over de Trans Amazonia Highway. Volgens mij heb ik het nog niet gehad over de vele Volkswagenbusjes en de Kevers die hier rondrijden, maar voor mij, met een duidelijke liefde voor dit merk, is het genieten! We bereiken weer een rivier en stappen over op een boot die ons vervolgens in een uur naar de lodge brengt, ons basiskamp voor de komende dagen. Niet alleen ik blijk mijn verwachtingen te moeten bijstellen, want de lodge ligt in een vrij open gebied. Waar is de dichte alles overheersende jungle?
Na een heerlijke lunch samen met andere reizigers en gidsen staat voor ons Piranhavissen vanuit de boot op het programma. Niet zo mijn ding, denk ik nog, totdat ik ze voel knabbelen aan mijn aas. Ik weet 3 van die kleine pittige visjes te vangen! Toch leuk! Het gaat de dames geweldig af, want zij vangen er in een uurtje een stuk of 12 per persoon. Ze worden weer teruggeplaatst in het water.
Op de terugweg naar de lodge hebben we kennelijk een afspraak met de dolfijnen. En ja hoor op een locatie die ze prettig vinden, zwemt er al snel een tiental om ons heen. Ongelofelijk in het zeer troebele water. Zowel de roze als de grijze soort komt hier voor. Op mijn foto´s is er geen enkele versie te zien, haha... alleen maar water! Ik heb hier duidelijk een déjà vu-gevoel bij!
Er staat weer een lekker diner voor ons klaar in de lodge. We sluiten de dag af met een nachtelijke zoektocht naar Kaaimannen, een type krokodil. Met een zaklamp worden de oevers afgezocht naar oplichtende ogen. En binnen 15 minuten heeft Conrad een exemplaar van zo´n 40 cm in zijn handen. Het lijkt zo simpel! Een schitterend exemplaar. En na de nodige uitleg wordt dit prachtexemplaar weer terug in het water gelaten.
In de lodge hebben we als meiden een kamer met bedden en muskietennetten. Zeker geen overbodige luxe, want het bargedeelte aan het water is geen prettige omgeving in de avond door de insecten. We drinken nog wat met twee Zuid-Afrikaanse knullen en hun Braziliaanse vriend. Maar voordat er extra Cashacha, alcoholische drank (waarvan ik de naam waarschijnlijk niet goed schrijf) verschijnt, liggen wij al in ons bed.
Dag 2 Jungletour
Maar niet voor lang, want om 05.00 uur worden we gewekt voor de zonsopgang vanaf het water. Het is werkelijk fantastisch. Aan de oevers van het water ontwaakt de jungle met al zijn geluiden en in de mist komt met verschillende tinten dan langzaam de zon tevoorschijn. De motor van de boot wordt niet gebruikt, want Conrad peddelt. Daardoor zijn de junglegeluiden extra indrukwekkend. Het is een toponderdeel van de tocht!
Ik ben blij met het ontbijt dat vervolgens op ons staat te wachten. Want daarna gaan we alweer op pad met de kleine vlakke boot die ons verder het Amazonegebied in brengt. Onderweg ziet Conrad met zijn geoefend oog een Luiaard hangen... Ik geloof het van harte, maar hoe ik ook kijk: ik zie hem niet! We gaan aan wal bij en familie waarachter de jungle begint. Het is een prachtige route door een vrij laag bos, wat zo typisch blijkt voor de Amazone omdat het een vrij zanderige bodem is. Sebastian, de knul van de boot, verrast ons met het tevoorschijn toveren van een Tarantula uit zijn hol. Werkelijk een enorme spin! Blij te weten dat ze er niet graag uitkomen... overdag dan toch... Haha... We worden omringt door bamboebomen, rubberbomen, vlinders, vogels en zonnestralen die door het bladerdak doorsijpelen: werkelijk een prachtig gezicht.
Weer terug in het kamp is een douche zeer welkom! Het is zo ontzettend warm, dat ik de hele dag loop te zweten. Het zweet druipt van mijn lijf! Zeer genant en onaangenaam mag ik wel zeggen. Ook niet echt handig in combinatie met het muggenspul en de zonnecrème die ik hier rijkelijk gebruik en zeer welkom zijn! In de 4 dagen jungletour jaag ik er dan ook een volledig flesje muggenspul doorheen en vraag me af of er ook een overdosis aan ´deet´ bestaat...
Een aapje verrast ons bij de lunch: zooo schattig! Tijdens de heetste uren van de dag genieten we weer van een siësta. Vol verwachting gaan we daarna op pad naar ons junglekamp voor de nacht. Maar de jungle heeft de waterweg overgenomen: er is geen doorkomen aan! Indrukwekkend hoor zoals de waterplanten de rivier volledig bedekken. En dus besluiten de heren om een alternatief kamp op te bouwen ergens anders aan de oever. De echte machocultuur komt om de hoek kijken, want wij worden geacht alleen maar toe te kijken. Niet zo eenvoudig :-) Het is geweldig om te zien hoe er inventief een regendak gebouwd wordt, de hangmatten op de juiste lengte worden bevestigd, een kampvuur wordt gemaakt en er zelfs kaarsenkandelaars verschijnen. Het blijkt ontzettend mee te vallen met de muggen (let wel: alles relatief gezien!). De kip aan het spit brengt ons weer terug in de moderne tijd: geen minutenlange achtervolgingen en plukken van veren, maar een diepvriesversie... Haha... Desaltnietemin laten we het ons lekker smaken met de rijst die eveneens boven het vuur klaargemaakt wordt.
Eigenlijk zijn we te moe om nog wat te doen, maar er staat toch nog een nachtelijke tocht op het programma. En dus weer de glibberige boot in. Conrad wil ons laten zien hoe het speervissen in zijn werk gaat. Ik ben persoonlijk meer onder de indruk van de vele vuurvliegjes die een boom omgetoverd hebben tot een soort kerstboom en weer een stuk verder tot een oplichtend tapijt over de lage waterplanten. Schitterend! Hoezo trouwens een speer gebruiken als de vissen je boot al in springen? Bizar! In de nacht blijken bepaalde vissoorten namelijk zo´n 2 meter hoog te (kunnen) springen. Mijn eerste ervaring met vliegende vissen en heel bijzonder mag ik wel zeggen! Al ben ik niet zo blij met het idee dat het ook Piranhas zijn die zo maar in de boot terecht kunnen komen! Al met al ben ik heel blij dat ik toch weer meegegaan ben.
Bijkomend heerlijk effect is dat ik moe mijn junglebedje in duik... ik bedoel dus mijn hangmat. Deze blijkt een stuk comfortabeler dan op de boot, doordat deze een stuk horizontaler is bevestigd. Verder geen directe buren, dat scheelt ook! Speciale muskietennetten voor hangmatten zorgen voor de nodige afstand met de vele insecten. En zo blijk ik dan geheel onverwacht een geweldige nacht te hebben!
Dag 3 Jungletour
Waanzinnig om met alle geluiden wakker te worden met de mist nog om ons heen totdat de zon met dunne stralen door het bladerdak komt. Wow! Jammer dat dit ultieme moment wordt onderbroken door een sterk gevoel dat ik naar het toilet moet en mijn stekkie moet verlaten! Haha... ook dat hoort bij de jungle-ervaring! Het ontbijt bestaat uit crackers met een gekookt eitje en een bakkie koffie. Prima hoor!
Met weer voldoende energie gaan we vanuit het kamp de jungle in voor een tocht van zo´n 3,5 uur. Prachtige vegetatie en enorme vlinders. De overige dieren laten zich alleen maar horen, niet zien! Een paar kilo lichter aan zweet komen we weer in het kamp aan, waar Sebastian een heerlijk visje boven het vuur heeft liggen. De lunch smaakt ons weer goed! Vervolgens breken we het kamp op, na de nodige mieren van onze spullen te hebben verwijderd en een megaspin uit mijn tas te hebben weggejaagd! Dan heb ik toch liever een aapje in het zicht!
De komende nacht slapen we in het indianenreservaat in het vissersdorpje Marinera waar we per boot naar toe gaan. Onderweg nemen we afscheid van Sebastian, die nog andere verplichtingen heeft. De tocht erheen is werkelijk schitterend. Langs hele brede stukken rivier en daarna weer door hele smalle stukken. Conrad trakteert ons weer op wat peddelwerk en het effect is groot! Door de lage stand van het water, wat eens stukken hoger was, hangt er veel verdord riviergras in de bomen. Dat maakt het hier en daar zelfs een beetje spookachtig. Op een enkele plek moeten we de nodige acties uitvoeren om niet vast te komen te zitten, wat het avontuur alleen maar groter maakt. We worden omringd door vele libelles en vogels in het late avondlicht. Wat een genot!
Net voor donker komen we in het dorpje aan, waar we even rondkijken en uitkomen bij een voetbalwedstrijd. Hoe kan het ook anders! Onze hangmatten krijgen een plekje in een soort open prieel tussen de huizen. We maken kennis met de ´hoofdfamilie´ van het dorp, waar we ook het diner en ontbijt zullen eten. De dame des huizes kookt er flink op los met de nodige ingrediënten die wij hebben meegebracht. Maar goed ook, want de vis die ze zelf op het open vuur klaarmaken met een pan, wordt per ongeluk met toiletreiniger besproeid in plaats van olie! Verkeerde flesje! Ze kunnen er allemaal smakelijk om lachen! Het diner met zo´n 10 familieleden is heel gezellig en wordt bij kaarslicht gegeten. Er is echter wel even electriciteit en dus licht vanaf een bepaalde tijd, maar op die lamp komen zoveel insecten en muggen af dat deze uitgedaan wordt. Het leven met licht betekent hier vroeg naar bed (en dus vroeg op), waar we ons met alle plezier op aanpassen. Nadat we de huisspin van de familie ontmoet hebben, hoeven we niet meer zo nodig terug af te dalen naar de doucheboot... Dat houden we nog wel een dagje uit! :-) En zo belanden we ´geurig´ in onze hangmatten...
Dag 4 Jungletour
De lokale hanen besluiten om een uur of 5 een wedstrijdje te houden wie het best ons kan wekken: het werkt! Het was toch al een onrustige nacht, waarbij ik 2 keer een soort torretje uit mijn blouse viste... Hoe die daar kwam... Echt lekker heb ik dus niet geslapen!
Het ontbijt is bij de familie in huis, maar ze blijken zelf allemaal al op pad of aan het werk. We gaan er ook een kijkje nemen hoe bijvoorbeeld Maniokkorrels worden gemaakt: heel populair in Brazilië. Zelf vind ik het gele strooisel niet zo smakelijk en te hard om over mijn eten te strooien. Maar het proces is bijzonder interessant. Conrad blijkt meer interesse te hebben in het lokale alcoholproduct en dan heb ik het niet alleen over het proces :-) We proeven ook, maar gaan er niet mee verder zo op de vroege ochtend. Hij neemt echter een fles mee op voorraad als we afscheid van de familie nemen. Een bijzondere ervaring!
Voordat we de lodge weer per boot bereiken, maken we nog een stop voor een korte wandeling naar een enorme boom van zo´n 10 meter doorsnee. Daarmee komt het programma tot een eind. We eten nog een hapje mee in de lodge en vertrekken met andere reizigers en hun gidsen met een grotere boot richting Manaus. Ook dit keer volgen de Volkswagenbus, de speedboot en de taxi elkaar weer op, voordat we uitstappen bij het hostel.
Het is een beetje vreemd na 4 dagen terug te komen in de bewoonde wereld...
Bij aankomst wordt ik hartelijk begroet door de ´kaart´-knullen van de bootreis. Leuk om ze weer te zien! We besluiten samen naar de theatervoorstelling te gaan van Teatro Oficina en dat betekent haasten voor mij. Het hostel is namelijk volgeboekt, maar mij was een plaatsje in de hangmat beloofd. En die moet nog wel een plekje op het dakterras krijgen. Ik kleed me daarna snel om en zoek met de eigenaar van het hostel uit waar de voorstelling plaats gaat vinden. Hij belt zelfs voor ons het boekingsbureau: geweldig! Toch hebben we onze bedenkingen als er stellig beweerd wordt dat het een paar straten verder is en dus midden in het centrum... Hoe dat kan met een tent voor 2.000 toeschouwers? Nou niet dus... geen boekingskantoor te vinden en zeker geen tent. We proberen een taxichauffeur en vervolgens nog een keer de hosteleigenaar die weer voor ons belt. Helaas geen gehoor dit keer. Op internet komt er nog een tweede adres tevoorschijn, maar het is onduidelijk of dit de locatie is. Het blijkt zo´n 40 minuten uit het centrum te zijn (schat de hosteleigenaar). Dat is een dure taxirit! We besluiten toch een taxi aan te houden, maar als hij de locatie niet herkend en ook de taxicentrale hem telefonisch niet verder kan helpen, geven we het op. We zijn zo´n 1,5 uur aan het zoeken en als het goed is, is de voorstelling al lang begonnen... Jammer hoor! Het alternatief is echter zeker zo gezellig: een kaartavondje aan de overkant op een dakterras!
Dag Manaus
Het was een onrustige nacht met vele laatkomers bij de hangmatten. Een Engelse knul heeft het wel heel erg veel gedronken, want een toiletbezoek blijkt te veel voor hem te zijn en dus licht er ´s ochtends een verdachte plas onder zijn hangmat! Niet te veel bij nadenken en mijn spullen ´gewoon´ weer reorganiseren. Mijn laatste ochtend in Manaus wil ik eigenlijk gebruiken om mijn verslag te plaatsen op internet. Maar het is zondag en dus is alles gesloten. Het geeft me wel de gelegenheid nog een kijkje te nemen bij het prachtige theater, waardoor ik onverwacht op een soort braderie terechtkom. Gezellig! Ik sla nog een nieuw potje muggenspul in en ben weer klaar voor de volgende stap. In Hostel Manaus neem ik afscheid van alle leuke mensen die ik achterlaat. Maria maak ik nog blij met mijn hangmat, die ik hier anders ook had achtergelaten. Weer bepakt en bezakt loop ik zwetend naar de bushalte, waar ik dit keer wél een luxere bus tref naar het vliegveld: dat scheelt enorm! En zo vlieg ik om ongeveer 17.00 uur richting Campo Grande met een overstap in Brasilia.
Het is er middernacht als ik aankom en ik heb al min of meer een 3-daagse tour voor de andere ochtend geregeld. Vandaar dat mijn verslagen zo op zich hebben laten wachten! Even een lekker pittig tempo wat reizen betreft. En dus valt er duidelijk wat in te halen wat ´huiswerk´ betreft! Maar dat komt goed! Het is allemaal zo ontzettend leuk, dat ik zit te popelen om het met je te delen!
Dikke zoen!
-
11 September 2010 - 09:40
Sander:
Hoi lieverd,
Even tussen de dozen uit pakken jou reisverslag lezen!Ik vindt je toch wel erg stoer! Hoe en wat je allemaal onderneem Whou!!!!
Wat een mooie foto van de hangmatten ie zo naast elkaar hangen dit is een leuke foto om uit te vergroten en in te lijsten
Lieverd nog erg veel plezier Kus -
11 September 2010 - 09:59
Jaap:
Hoi Alexandra,
Wederom mooie verhalen
geniet ervan
Alles goed hier
groetjes -
11 September 2010 - 15:54
Bianca Luykx:
Tantie,wat maak jij toch veel mee,echt niet normaal!Wat zou ik spontaan in mijn broek poepen met al die spinnen.
Veel succes met de volgende trip en ben benieuwd naar je volgende verslag.
Groetjes van Marco en Bianca en kids
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley