Chili: Santiago & omgeving

Wow! Een lang gekoesterde droom is uitgekomen: ik ben op Paaseiland! Moeilijk hoor om niet meteen te gaan vertellen hoe ik het hier ervaar, maar je hebt eerst nog Santiago van me te goed.

Want op zaterdag, 16 oktober om 06.50 uur wordt ik keurig bij mijn hostel in Arica opgehaald door een taxi: op naar het vliegveld! Je zou denken dat ik inmiddels mijn lesje wel geleerd heb, maar het is nu officieel: ik heb een blinde vlek als het gaat om mijn zakmes!!! Ja hoor, wéér vergeten in mijn grote bagage te doen. En het is niet dat ik er niet aan heb gedacht, maar dat was dan op momenten dat ik er niets aan kon doen (op het toilet bijvoorbeeld). En dus gaat mijn mes in een enorme plexiglazen bak van 1,5 meter hoogte. Het troost me dat ik niet de enige ben... Inmiddels heb ik gelukkig in Santiago een nieuwe op de kop kunnen tikken voor maar 1,5 euro! Ja, geen tikfout. Een kopie van de Zwitserse versie en dus een koopie! Al is hij duidelijk van mindere kwaliteit. Als ik weer terug ben van Paaseiland ga ik er nog maar een halen... Waarom? JAAAAAAAAAAA, omdat ik hem natuurlijk WEER vergeten was voor mijn vlucht naar Paaseiland! :-( Ahhhhhhhhh, is dit nou niet erg? Ik vertrouw erop dat je deze informatie, dit gebrek van me, niet tegen me gaat gebruiken hoor! ;-)

De vlucht van Arica naar Santiago, met een tussenstop in Iquique is een van de mooiste vluchten ooit die ik heb gemaakt. Wat een overweldigend uitzicht! In eerste instantie steken de soms besneeuwde toppen van het Andesgebergte boven de wolken uit, later lost de bewolking op en heb ik vrij uitzicht over de bergen, meren en dorpjes. Als we eenmaal dalen, zorgt de hier en daar laaghangende mist voor een extra mysterieus tintje. En als toppertje vliegen we over een stuwmeer dat ze in de krater van een vulkaan hebben gecreëerd: prachtig!

Eenmaal op het vliegveld staat er al een bus richting het centrum te wachten die vrij snel vertrekt. Het is nog even lopen vanuit het busstation naar mijn Hostal Plaza de Armas en daarmee krijg ik al een leuke indruk van de stad: voelt goed! Om 13.00 uur check ik in en dat is goed nieuws! Want dat betekent dat ik nog op tijd ben voor een bezoekje aan het postkantoor! Als het goed is liggen er namelijk 4 pakketjes vanuit Nederland op me te wachten! Joepie! Een ervan bevat wat kleding uit mijn kast: heerlijk om wat anders aan te kunnen trekken. Ik ben hier al op zoek geweest, maar voor deze grand dame is het hier toch wel lastig met de behoorlijk kortere maten en strakkere mode dan ik zelf wens!

Ohhhhhh wat is de teleurstelling groot als blijkt dat ze nog nooit van me gehoord hebben... Balen! De pakketjes zijn al sinds 21 september onderweg! Maar ja wat ze niet hebben, kunnen ze me met de beste wil van de wereld natuurlijk toch niet geven! De dagen die volgen (behalve zondag), ben ik natuurlijk wel een keertje op het postkantoor te vinden. Maar helaas was er tot aan mijn vertrek naar Paaseiland nog niets binnen. Dat betekent dat ik alleen na terugkomst in Santiago komende maandag vroeg nog een kans heb voordat ik naar Mendoza in Argentinië ga. Anders wordt het kunst & vliegwerk (misschien wel letterlijk!). Dus duimen voor me!!!

Ik heb duidelijk afleiding nodig van deze grote teleurstelling en besluit de wandelroute van de Lonely Planet te volgen, nou ja in omgekeerde richting dan. Je kunt maar lekker dwars zijn! De route brengt me naar de gezellige wijk Bellas Artes, waarna ik de heuvel Cerro Santa Lucia oploop voor een prachtig uitzicht over de stad. Aan de andere kant ga ik weer naar beneden, waar de fontein Terazza Neptuno zich bevindt: lekker pompeus! Via Barrio Paris-Londres met zijn knusse kinderkopstraatjes kom ik uiteindelijk bij het presidentiële paleis uit. En omdat ik nog steeds niet uitgekeken ben op de kerken in Zuid-Amerika, bezoek ik de schitterende kathedraal Metropolitan aan het Plaza de Armas. Dicht bij huis, maar toch loop ik de route verder af naar het eindpunt Mercado Central, de lokale vismarkt. Een leuke wandeling!

Het is weer etenstijd (althans voor mij, haha!) en dus beland ik op een knus en gezellig terrasje, omgeven door kamerplanten, met een overheerlijke vegetarische taco. Twee heren komen het geheel muzikaal opluisteren: een topmoment! Via een supermarkt en een e-mailcheck in het hostel bereik ik mijn bedje weer...


Op zondag ben ik lekker vroeg op en vertrek met de bus naar de nabijgelegen kustplaatsen Valparaiso en Vina del Mar. Ik ben in een totaal ander landschap terechtgekomen: begroeide bergen en volop veldbloemen. Een kleurrijk gezicht! Op het busstation in Valparaiso laat ik me verleiden tot een tour van 2 uur met de highlights van de stad, waarna ik er zelf nog lekker kan rondstruinen. Ik ben de enige in eerste instantie. Dat is op zich niet zo´n probleem. In dit geval heeft de aardige, maar zeer overijverige gids/chauffeur echter maar één iemand om zich op te richten: dat ben ik dus! Het is werkelijk teveel van het goede!

Valparaiso is prachtig gelegen op een een aantal heuvels/bergen met uitzicht op de vrachthavens van de kust. We passeren leuke pleintjes voordat ik afgezet wordt bij een authentieke lift die me hoger op de berg brengt. Het is een verrassende kleurrijke, gezellige wijk waar ik wat rondloop in de steile straatjes, voordat Brighton (de ´artistieke´ naam, zoals de gids zelf aangeeft!) mij weer vindt. Er volgt een rommelig uurtje waarin ik een leuke Amerikaanse meid ontmoet, die besluit zicht aan te sluiten bij de tour en er nog 8 ergens anders vandaan komen. De tour loopt hierdoor behoorlijk uit wat tijd betreft, mar ik ben er blij mee! Met z´n allen touren we zo door de straatjes, waarna ik me in het gezelligste deel laat afzetten. Ik vind een heel leuk terrasje van 1 tafeltje waar ik mezelf trakteer op een lekker stuk ´torta´ die ik bij de dame in de koelkast mag uitzoeken: heerlijk! Er schuiven nog een Chileense familie aan, wat het geheel weer interessant maakt.

Op aanraden van de Chilenen neem ik vervolgens een lokale bus naar Vina del Mar, de naastgelegen kustplaats met stranden, van elkaar gescheiden door heuvels. Het is een korte mar mooie tocht langs het water. Ik loop wat rond voordat ik besluit dat ik best wel terug kan lopen. Ik heb immers nog 2 uurtjes voordat om 20.00 uur mijn bus weer vertrekt vanuit Valparaiso naar Santiago. Eh… dat was toch iets te gemakkelijk gedacht. Het kost me allemaal wat meer tijd en de route langs de kust lijkt eerder een soort snelweg. En dus besluit ik een poging te wagen over de heuvels. Al snel besef ik dat ik toch maar beter even de weg kan vragen, omdat het niet meer zo overzichtelijk is. Ik vind een zeer bereidwillige knul die zowaar een vijftal minuten met mij terugloopt om me te wijzen hoe ik het beste wél kan lopen. Zo aardig! Al met al loop ik een uur en drie kwartier pittig door langs de mooie kust om uiteindelijk net op tijd mijn bus te kunnen halen. Ik zie niet veel meer van het uitzicht vanuit de bus :).
Voordat ik van het busstation naar het hostel ga, wil ik nog een populaire snack uitproberen namelijk de Italiano: een broodje worst wordt verder opgevuld met stukjes tomaat, waarover eerst een dikke laag avocado (guacemole) wordt gesmeerd en later een dunnere laag mayonaise. Het blijkt een smakelijke combi te zijn! Geen wonder dat er zo´n 10 tentjes zijn in de galerij onder mijn hostel die allemaal hetzelfde aanbieden. Een bijzonder gezicht!

Het is alweer maandag als ik lekker uitslaap en na het ontbijt op mijn gemakkie achter de computer duik. Voor de lunch heb ik een van de enorme salades in gedachten die ik beneden heb gezien. Het blijkt een smakelijke keuze! Vervolgens duik ik de wijk Bella Vista in. Ik krijg al snel een leuke indruk van de wijk, maar het geplande bezoekje de heuvel op stel ik toch maar uit in verband met de laaghangende bewolking en ook de musea zijn dicht, omdat het maandag is. Maar wat wel open is, is een bioscoop! De film Hatchi, over een trouwe hond met Richard Gere in de hoofdrol , ontroert me. En dus loop ik met ietwat rode ogen het centrum weer in. Onderweg tref ik een waanzinnig bouwwerk aan date en nieuw cultureel centrum blijkt te zijn. Helaas hebben ze voor vanavond geen voorstellingen en dus geniet ik van de prachtige moderne architectuur. Na mijn zelfgemaakte diner sluit ik de avond weer af achter de computer.

Dinsdag 19 oktober is een bijzondere dag, want mijn nichtje Indy is jarig! En dus staat er na het ontbijt een bezoekje aan een telefooncentrum op het programma. Het blijkt een goedkope tip te zijn, wat mij de kans geeft om lekker uitgebreid iedereen te spreken.

Daarna bezoek ik het Centro Cultural Palacio la Moneda, een ondergronds cultureel centrum bij het presidentiële paleis. De tentoonstelling Oro Y Plata toont een mooie collectie gouden en zilveren objecten uit Noord-, Midden en Zuid-Amerika. In het nabijgelegen park vind ik een bank met uitzicht op de drukbezochte en gefotografeerde capsule waarmee de mijnwerkers zijn gered. Heerlijk om zo mensen te kijken!

Weer terug in het hostel bereid ik mijn foto´s voor voor plaatsing en zoek mijn spullen uit voor de trip naar Paaseiland, want ik neem lekker alleen mijn kleine tas maar mee. Mijn restje pasta voor het avondeten blijkt ietwat geslonken te zijn… (iemand geniet er mee!), maar is voldoende om mijn buik weer te vullen. Op het dakterras met uitzicht over het mooi verlichte Plaza schrijf ik uiteindelijk mijn dagboek bij voordat ik mijn onrustige nacht in ga. Tenslotte staat morgen Paaseiland op het programma!